Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945) - definizione. Che cos'è Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)
Diclib.com
Dizionario ChatGPT
Inserisci una parola o una frase in qualsiasi lingua 👆
Lingua:

Traduzione e analisi delle parole tramite l'intelligenza artificiale ChatGPT

In questa pagina puoi ottenere un'analisi dettagliata di una parola o frase, prodotta utilizzando la migliore tecnologia di intelligenza artificiale fino ad oggi:

  • come viene usata la parola
  • frequenza di utilizzo
  • è usato più spesso nel discorso orale o scritto
  • opzioni di traduzione delle parole
  • esempi di utilizzo (varie frasi con traduzione)
  • etimologia

Cosa (chi) è Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945) - definizione


Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)         
Η Γ΄ Ρωσο-Βυζαντινή Συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ και του Ιγκόρ του Κιέβου συνομολογήθηκε το 944 ή το 945, ως αποτέλεσμα μίας ναυτικής αποστολής, που ανέλαβαν οι Ρως του Κιέβου εναντίον της Κωνσταντινούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 940. Οι όροι ήταν λιγότερο πλεονεκτικοί για τους Ρως από ακείνους της προηγούμενης συμφωνίας, της σχετιζόμενης με τον Όλεγκ, προκάτοχο του Ιγκόρ.
Συνθήκη Εγγυήσεως (Κύπρος)         
ΣΥΝΘΉΚΗ ΤΟΥ 1960 ΜΕΤΑΞΎ ΚΎΠΡΟΥ, ΕΛΛΆΔΑΣ, ΤΟΥΡΚΊΑΣ ΚΑΙ ΗΝΩΜΈΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ
Συνθήκη Εγγυήσεων
Η «Συνθήκη Εγγυήσεως» ήταν μια από τις δυο συνθήκες ( η δεύτερη ήταν η «Συνθήκη Συμμαχίας)» που αναγνώρισαν επίσημα την ανεξάρτητη Δημοκρατία της Κύπρου. Η «Συνθήκη Εγγυήσεως» καθώς και η «Συνθήκη Συμμαχίας» ήταν το αποτέλεσμα των συμφωνιών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας που έγιναν στη Ζυρίχη και που κατέληξαν στην υπογραφή αυτών των συμφωνιών, στο Λονδίνο, στις 12 Φεβρουαρίου 1959. http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=3347&-V=limmata
Συνθήκη της Νάξου         
Η Συνθήκη της Νάξου ή Συνθήκη ειρήνης του 1454 είναι η αρχαιότερη συνθήκη που αφορούσε ελλαδικό χώρο αμέσως μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Συνάφθηκε μεταξύ της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας και του Μωάμεθ Β΄ στις 18 Απριλίου 1454.

Wikipedia

Ρωσοβυζαντινή Συνθήκη (945)
Η Γ΄ Ρωσο-Βυζαντινή Συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ και του Ιγκόρ του Κιέβου συνομολογήθηκε το 944 ή το 945, ως αποτέλεσμα μίας ναυτικής αποστολής, που ανέλαβαν οι Ρως του Κιέβου εναντίον της Κωνσταντινούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 940. Οι όροι ήταν λιγότερο πλεονεκτικοί για τους Ρως από ακείνους της προηγούμενης συμφωνίας, της σχετιζόμενης με τον Όλεγκ, προκάτοχο του Ιγκόρ.